آغشته سازی با پارافین

قالبگیری پارافین
  • آغشتگی با پارافین (2 ظرف)

آغشته سازی بافت با پارافین چهارمین مرحله ی آماده سازی بافت به حساب می آید.

آغشته سازی فرایندی است که در آن ماده شفاف کننده توسط پارافین یا موادی که به طور کامل حفره های بافت را پر می کند و به آن قوام بخشیده و موجب سهولت کار کردن با بافت و برش آن می شود، جایگزین می گردد. این کار توسط پارافین با نقطه ذوب 56-59 درجه سانتی گراد انجام می شود بطوریکه حجم پارافین مورد استفاده باید 25-30 برابر حجم بافت باشد. . بعد از مرحله شفاف سازی لازم است بافتها در پارافین مذاب قرار گیرند تا پارافین به عمق بافت نفوذ کرده و جایگزین ماده شفاف کننده شود. از دو یا سه ظرف پارافین مذاب استفاده کرده و نسوج را به آهستگی از گزیلل خارج نموده و در هر ظرف پارافین به مدت دو ساعت قرار می دهیم.

  • الزامات محیط آغشته سازی ایده آل عبارت است از:
  • حل شونده در مایعات آماده سازی
  • مناسب برای برش
  • توانایی پهن شدن بعد از برش نواری
  • مذاب در دمای بین 30 – 60 درجه سانتی گراد
  • شفاف (بدون رنگ در نقطه ذوب)
  • پایدار
  • یکنواخت
  • غیرسمی
  • بدون بو
  • کارپذیری آسان
  • ارزان
 پارافین

پارافین مومی یک مخلوط پلی کریستالین از هیدروکربن های جامد تهیه شده از طریق تقطیر زغال سنگ و روغن های معدنی (نفت) است. پارافین بدون رنگ یا سفید، شفاف، بدون بو و دارای رنج وسیعی از نقطه ذوب (56-64 درجه سانتی گراد) می باشد. چسبندگی بافت – موم بستگی به مورفولوژی محیط آغشته سازی دارد. کریستال های با اندازه یکسان و کوچک حمایت فیزیکی بهتری از نمونه ها از طریق پک شدن محکم فراهم می کنند. مورفولوژی کریستالی موم پارافین را از طریق افزودنی هایی میتوان تغییر داد. بطوریکه پارافین حاصله کمتر شکننده، بسیار یکنواخت و با خواص برشی خوب خواهد بود که در نتیجه دفرمه شدن کمتری را در برش های نازک شاهد خواهیم بود.

خواص پارافین مومی که به طور معمول به عنوان محیط آغشته سازی استفاده می شود عبارتست از: ارزان، ایمن، امتزاج ناپذیر با آب، تهیه مقطع های برش با کیفیت و قابل استفاده در کاربردهای مختلف. پارافین مومی به عنوان یک ماتریس، سختی و حمایت از بافت را منجر می شود که مانع از اعوجاج و خرابی برش های بافت شده و سهولت برش را در میکروتوم فراهم می کند.. بلوک های بافتی مدت زیادی را می توانند درون موم های بافتی بدون خرابی باقی بمانند.

از معایب پارافین مومی می توان به زمان طولانی غوطه وری لازم برای بافتهایی مثل استخوان، مغز، چشم و …اشاره نمود. زمان غوطه وری طولانی باعث انقباض بافت و سخت شدن آن می شود همه ی پارافین های مومی را باید به طور منظم فیلتر نمود که اگر از طریق محتوای آب کریستالی شود میتوان آب را از طریق حرارت دادن و هم زدن خارج نمود.

توجه:

موم های پارافین با نقطه ذوب پایین، نرم بوده که برای بافتهایی مانند جنین و ارئولار مناسب هستند. در حالیکه موم های پارافین با نقطه ذوب بالا، سخت بوده که برای بافتهایی مانند فیبروز سخت مناسب هستند.

پارافین مناسب هیستولوژی
  • خواص پارافین مومی با هدف هیستولوژیکی و از طریق افزودن موادی به آن می تواند بهبود یابد:
  • بهبود کیفیت نوارهای برش: استفاده از موم پارافین گرما دیده طولانی مدت در دماهای بالا و یا استفاده از موم پارافین میکروکریستالین
  • افزایش سختی: اضافه نمودن استئاریک اسید
  • کاهش نقطه ذوب: اضافه نمودن Spermaceti و یا Phenanthrene
  • بهبود چسبندگی بین نمونه و پارافین مومی: از طریق تغییر مورفولوژی کریستالین با افزودن 0.5% Cersin، 0.1-0.5% Beeswax، rubber و یا Phenanthrene
  • توجه: افزودن استئاریک یا پالمیک اسید با حفظ سختی موجب کاهش نقطه ذوب پارافین می شود.
  • مثال هایی از موم های پارافین اصلاح شده:
  • Paraplast: مخلوطی از پارافین بسیار خالص همراه با پلیمرهای ترموپلاست است که درجه بالایی از الاستیسیته را داشته و برش های با کیفیت بالا را نتیجه می دهد.
  • Paraplast plus: شامل DMSO نیز می باشد که نفوذ سریع و ماتریس یکنواخت را نتیجه می دهد و زمان غوطه ور سازی را کاهش می دهد و بنابراین زمان آماده سازی بافت کم می شود.
  • موم های استری: نقطه ذوب پایین داشته (48 درجه سانتی گراد)، سخت در دمای اتاق، خواص چسبندگی خوب، برش نازک، عدم خرد شدن هنگام برش بافتهای سخت
  • موم پلی استر: نقطه ذوب پایین (38 درجه سانتی گراد)، کاهش ارتیفکت ناشی از حرارت، مناسب برای بافتهای HEAT-LABILE به منظور حداقل کردن سخت شدن توسط حرارت و یک محیط ایده ال برای ترکیب کردن میکروسکوپ های نوری و الکترونی
  • موم های محلول در آب یا PEG: برای بررسی لیپیدها و پروتئین های ناپایدار دمایی و حلالی به منظور غلبه کردن بر انقباض بافت، خرابی و اعوجاج بافت در تکنیک موم پارافینی، تکنیک خوب برای هیستوشیمی آنزیم
توجه:

پلی اتیلن گلیکول ها پلیمرهایی با طول های مختلف هستند در دمای اتاق PEG600 مایع، PEG1000 نرم، PEG1500 سخت و PEG4000 سخت و ترد است.به طور کلی نسبت به موم پارافین، سخت تر و چگال تر هستند.

توجه:

استفاده از خلا تاثیری در آب گیری وشفاف سازی ندارد اما مرحله پارافین را به شدت تسهیل می کند. در دستگاه هایی که از خلا در مرحله اخر استفاده میکنند بافتهای چرب مانند مغز را بهتر اماده میسازند.

توجه:

برای انجام سریعتر پاساژ بافتی از همزدن محلول و حرارت دادن استفاده کنید. دستگاه های اماده سازی بافت سبد محتوی نمونه بافتها را مرتبا در محلول به حرکت در می اورند که این عمل باعث اختلاط محلول شده و در نتیجه زمان ابگیری، شفاف سازی و پارافین دهی بافت کاهش می یابد. حرارت دادن با افزایش انرژی جنبشی باعث تسهیل در نفوذ محلول ها به داخل بافتها می شود اما باعث تغییر خاصیت رنگ پذیری شده و از طرفی چون مایعات مورد استفاده در پاساژ همگی اشتعال زا می باشند حداکثر حرارت توصیه شده 45 درجه سانتی گراد است. (فقط در مواقع اورژانسی از حرارت دادن استفاده کنید)

 

برای مشاهده مقاله نمونه برداری از بافت روی دکمه زیر کلیک کنید.

Click me!

پرسش های دیدسبز

  • پارافین مرحله ی آغشته سازی با پارافین قالبگیری چه تفاوت هایی دارد؟

  • در صورت عدم آغشته سازی کامل بافت با پارافین با چه مشکلاتی مواجه خواهیم بود؟

  • آیا برای بافت های خاص از جایگزین دیگری به جای پارافین برای این مرحله استفاده میکنید؟

* لطفا نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.

 

 

3 دیدگاه برای “آغشته سازی با پارافین

  1. اشتراک‌ها: فیکساسیون - دید سبز - آموزش فیکساسیون - دید سبز

  2. اشتراک‌ها: بافت چربی - دید سبز - مقالات بافت چربی دید سبز - بافت چربی

  3. اشتراک‌ها: لیبلینگ دید سبز - مقالات - لیبلینگ - دید سبز - لیبلینگ مقالات

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *